Band: Atrocity Ft Yasmin
Label: Napalm Records
Release: 3 September 2010
Meer informatie over de band:
Atrocity mag toch wel gezien worden als 1 van Duitslands succesvollere metalbands. Altijd zeer experimenteel, zeer divers en toch nog altijd Atrocity gebleven.
De band is opgericht in 1985 en 3 jaar later kwam de eerste demo “Instigators” al uit. Welke zeer snel werd gevolgd door een korte EP genaamd “Blue Blood” (welke vandaar een collectors item is geworden).
Toentertijd was deze band nog te vinden onder het label Nuclear Blast/
“Hallucinations”, het eerste volledige album van Atrocity zag het licht in 1990.
Dit album is een grote voorloper op het technical death metal genre, wat pas jaren later echt gedefinieerd wordt.
Na een paar tours, wist Atrocity in 1992 hun 2e album “Todessehnsucht” uit te brengen. Ditmaal op het label Roadrunner Records. Dit album wist velen te verassen met de invloeden uit de klassieke wereld, zoals opera zangeressen en een zeer bombastisch geluid.
Sommige reviews refereren zelfs naar het bombasme van de componist Wagner.
In 1994 was het alweer tijd voor de opvolger “Blut”. Deze is door Massacre Records uitgegeven. “Blut” was een conceptalbum over vampieren. Dit album had daardoor een duistere, Transsylvanische sfeer. Wederom werd Atrocity met open armen ontvangen.
Dit is ook het moment dat men erkend dat Atrocity eigenlijk niet in een genre past, maar zo goed als een eigen genre is geworden.
Het daaropvolgende jaar laten 2 albums “Calling the Rain” en “Der Liebe” het licht zien.
Aangezien het nummer “Calling the Rain” van het vorige album goed was aangeslagen, besloot de band in de stijl van dit nummer verder te gaan.
Het album “Calling the Rain” is samen opgenomen met Yasmin.
In dit album wist de band wederom een nieuw niveau te halen voor wat betreft de atmosfeer in de muziek.
Een ander samenwerkingsverband was te vinden op het album “Der Liebe”.
Hier werkt de band samen met de Gothic band “Das Ich”.
Het album betreft geen nieuwe nummers maar nummers van 1 van beiden bands welke samen worden gespeeld. Van deze nummers zijn de arrangementen zodanig omgebouwd dat ze nu meer passen bij de andere band dan de originele band.
In 1996 weet Atrocity het album “Willemskraft” aan het grote publiek te laten zien.
Dit album weet de oudere Atrocity momenten met de nieuwere te mixen en vergeet natuurlijk niet een nieuw element in de mix te gooien. Ditmaal is er gekozen voor meer elektro en industrial invloeden. Wat weer een volledig nieuwe Atrocity-sfeer neerzet.
Tevens is hetzelfde jaar ook “The Hunt” uitgekomen. Dit is een wat kortere brutere old-school death EP wat gezien kan worden als een bedankje voor de vrienden en familie van de band die ze al de tijd hebben bijgestaan.
Dat de band constant bezig is en blijft laten ze in 1997 weer merken. Wederom betraden ze nieuwe gebied voor hun en voor de rest van de wereld.
Het was tijd om terug te gaan naar de jaren 80. Klassiekers in een nieuw Atrocity-jasje.
“Work 80” was een album vol met popklassiekers uit de jaren 80 welke volledig om waren gezet naar een licht, naar industrial neigend, geluid.
Hiermee is Atrocity nog in verscheidene nationale poplijsten terechtgekomen.
Vlak voor de millenniumwisseling wist de band een tour door Amerika voor elkaar te hebben te krijgen. Dit was tevens de juiste timing voor de eerste best of, na een decennium te hebben overleefd.
2000 was het weer tijd voor een nieuw album, ditmaal bij Motor/Universal. Uiteraard volledig in Atrocity stijl, verder gaande waar Werk 80 was gestopt. Ditmaal geen covers, maar wel elektrogeluiden en 2-talige teksten.
4 jaar later was het eindelijk zo ver. De band wist een wereldwijde platendeal te tekenen met een platenmaatschappij. Te weten Napalm Records, waar ze vandaag de dag nog steeds zitten.
Tevens is via Napalm Records het album “Atlantis” uitgebracht. Wederom een conceptalbum welke onder atmosferic metal te plaatsen valt.
Uiteraard is het onderwerp van dit concept wel duidelijk.
2008 bracht het meest bombastische, het meest Atrocity-album tot nog toe uit.
Het daadwerkelijke vervolg op “Werk 80”, met de zeer toepasselijke naam “Werk 80 II”.
Wederom covers van popklassiekers uit de jaren 80. Ditmaal tot leven gebracht onder begeleiding van een gigantisch symfonie orkest en volledig koor om de ultieme bombastische Atrocity-ervaring neer te zetten.
2010 brengt de band bij hun nieuwste wapenfeit. De band is weer een samenwerkingsproject met Yasmin begonnen.
Hieronder valt te lezen hoe dit is afgelopen.
Line-up:
- Alexander Krull – vocals
- Thorsten Bauer – guitar
- Sander van der Meer – guitar
- Roland Navratil – drums
- Yasmin Krull – guest vocals and flute
Het album:
Unique – Ethno meets Metal. De eerste zin die je te zien krijgt bij het benaderen van de nieuwe website van Atrocity.
Ethno meets Metal. Interessant, metal! Maar wat ethno nou precies inhoud was mij onbekend. Een kort onderzoekje op youtube leidt mij naar verschillende soorten stijlen van folkmuziek.
Nu, eens luisteren naar wat het nieuwe Ethno-Metal album van Atrocity te bieden heeft.
Het eerste nummer laad al gelijk rustige folkmuziek. horen met een schone langzame onverstaanbare vrouwelijke zang erover heen.
Heel apart, maar amper metal te noemen. Misschien dat het metal later naar voren komt.
Het 2e nummer begint en laat al snel duidelijke zangteksten horen.
Echter laat Atrocity hier ook duidelijk merken dat ze niet simpelweg stevige metal willen neerzetten met wat ethno invloeden.
Ook in de volgende paar nummers bemerken we de schoonheid van de muziek. Alles blijft heel rustig, maar toch een heel mooi schoon geheel.
We horen in het ritme wel duidelijk een elektrische gitaar, maar deze overheerst nergens.
Nou ja nergens, er zijn wel een tweetal stevigere nummers waarin de metal de rest overheerst. Zo is er in Black Mountain een zware bas-loop te horen met heldere gothic-grunts, waar toch een cleane vrouwelijke zang aan is toegevoegd.
Door het langzame geluid en het wat lagere tempo van de muziek, zijn de verschillende instrumenten ook beter te onderscheiden.
De drum laat zich kenmerken door veel gebruik van bekken en een niet al te zware bass-drum. Basgitaar is op dit album amper tot zeer weinig aanwezig.
Deze is eigenlijk alleen te vinden in de zwaardere nummers.
Naast een fluit, komen er voor mij heel veel vreemde geluiden en instrumenten die ik niet kan plaatsen.
Dit album weet je mee te nemen door de mythologie die onze wereld heeft gekend.
Het is een reis langs verschillende landen en hun geschiedenis.
Dit brengt een heel afwisselende sfeer met zich mee.
Conclusie:
Al met al een zeer vreemde metalplaat.
Ik denk dat deze bij de liefhebber van het stevigere werk niet in de smaak valt.
Veel te rustig.
Voor liefhebbers van de ethno neigen de gitaren toch te veel naar echte metalriffs.
Voor de Atrocity liefhebbers, is er weer eens iets nieuws en interessants uit.
Een nieuw album van een band die iedereen blijft verbazen. Verbazendwekkend!
Tracklist:
01. A New Arrival
02. Call Of Yesteryear
03. After The Storm
04. Silvan Spirit
05. Black Mountain
06. As The Sun Kissed The Sky
07. Transilvania
08. The Flight Of Abbas Ibn Firnas
09. Goddess Of Fortune And Sorrow
10. The Otherworld
11. Eternal Nightside
Links: