Ondanks een aantal misverstanden over de headliner, welke eerst Kyu zou zijn, maar door ziekte toch nog een andere band, zijn we uiteindelijk bij Nymeria uitgekomen om deze avond af te gaan sluiten.
Maar eerst werd deze avond geopende door de screamo-band Flowzone.
Door een aantal line up wisselingen is deze band niet meer wat het was, maar alsnog wisten ze op te komen dagen en een degelijke show neer te zetten.
Er was best wel wat energie op het podium te vinden, echter kwam het toch aardig statisch over. Er werd iets te veel stilgestaan, terwijl de muziek toch enigszins uitnodigde lekker te bewegen.
Dit zal tevens de reden zijn dat er vooraan bij het podium een klein minipitje aanwezig was en een paar jongens fanatiek aan het springen en headbangen waren.
Muzikaal stak alles ook wel goed in elkaar. Spel was goed, maar nergens uitzonderlijk.
Echter voor een beginnende band is dit geen schande, het toont alleen dat ze nog wat te leren hebben. Al met al zijn ze goed onderweg en als ze door blijven gaan met de muziek, zullen ze er nog wel komen.
Na de eerste band is de tijd aangebroken voor Black metal. Weltschmerz zal het podium gaan bestijgen. Dit doen ze zoals de black metal traditie van ze vraag, met corpsepaint en spikes.
De blackmetal zoals Weltschmerz het brengt is zoals de moderne blackmetal vandaag de dag klinkt; snel en technisch. Uiteraard horen hier ook heerlijk diepe blackmetal grunts erbij.
De band is best levendig op het podium. Er was niet veel ruimte op het kleine podium, maar de band bleef wel lekker in beweging en leek zelf ook goed te genieten. Echter werd er geen moeite gedaan om het weinige aanwezige publiek ook mee te laten bewegen.
Hierdoor was het vlak voor het kleine podium erg rustig en was het meerendeel van de bezoekers wat meer naar achter gaan staan.
Al met al een interessante band die zeker wel potentie heeft om het verder te gaan schoppen. Ondertussen heeft Weltschmerz al een demo uit en voor de blackmetal liefhebber is het het wel waard om dit op te zoeken.
En als afsluiter blijven we deze avond in de black metal. Alhoewel Nymeria ook veel flirt met de Death Metal.
Op het moment dat Nymeria het podium op komt, straalt ook bij deze band de blackmetal er al vanaf. Niet in corpsepaint, niet in het opvallende uiterlijk. Maar er komt duidelijk een sfeer mee met de vertoning van deze band.
De mensen die deze band al eens eerder in de Estrado hebben gezien bij de Metal Battle in februari, zullen ongetwijfeld opvallen dat het podium nu nog voller is. Bij de Metal Battle had was de 2e gitarist op vakantie en nog wist deze band zonder 2e gitarist de 3e plek te behalen.
Deze avond stonden ze er wel in de volledige line up en daar is een aanzienlijk verschil te horen. De al diepe en logge klinken gitaren komen er nog voller en dieper uit. Dit geeft een veel duisterdere sfeer mee. Het spel wat er gespeeld wordt, lijkt heel erg op de death metal, maar door de duistere sfeer die het meeneemt, neigt het toch wat richting de oudere black metal.
De grunts van de zanger die met regelmaat een schelle scream er door laat, passen hier heel erg goed bij.
Maar het meest bijzondere aan Nymeria is toch wel het keyboard. Er worden hier dance-achtige deuntjes op gespeeld welke zeer goed weggedrukt worden door de gitaren. Daardoor blijft er toch ergens een vrolijk gevoel hangen, wat niet overheerst.
Zeer zeker een band die het ver gaat schoppen en waar wij vaker over zullen horen.