Band: Seventh Wonder
Label: Lion Music
Release: 3 December 2010
Meer informatie over de band:
Seventh Wonder is een progressieve metalband uit Zweden.
De band is in 2000 opgericht met als bassist Andreas Blomqvist, als gitarist Johan Liefvendahl en als drummer Johny Sandin.
Alle 3 hadden al samen in een band gespeeld welke uit elkaar was gevallen.
Op het moment dat de toetsenist Andrew Everding erbij kwam, werd het wat meer melodische en progressievere geluid van de band neergelegd.
Echter zijn er in het begin heel veel problemen met het vinden van een zanger.
Bij de demo’s was er al sprake van meerdere verschillende zangers.
Het eerste album is opgenomen met op zang Andi Kravljaca, maar tegen de tijd dat het album uitkwam, was de zanger al vervangen door Tommy Karevik, welke tot vandaag de dag nog steeds bij de band zit.
Line-up:
- Tommy Karevik – Zanger
- Johan Liefvendahl – Gitarist
- Andreas Blomqvist – Bassist
- Andrew Everding – Toetsenist
- Johnny Sandin – Drummer
Het album:
The Great Escape is alweer het vierde album van deze jonge progressieve metal band.
Helaas heb ik mijn handen niet kunnen krijgen op de oudere albums van deze band, dus ik kan jullie niet vertellen hoe deze valt ten opzichte van de vorige albums. Dit wil in de progmetal nog wel eens schelen per album van een band.
Echter het bijgeleverde papiertje van de platenmaatschappij geeft aan dat dit album gezien kan worden als de opvolger van Mercy Falls, met nagenoeg hetzelfde geluid.
Welk geluid is dat dan? Zul je jezelf nu afvragen.
Tijdens het luisteren van dit album kwam verscheidene keren de naam Sonata Arctica naar boven. Dan heb ik het niet over de nieuwe Sonata Arctica, maar de oudere ten tijde van Winterhearts Guild.
Seventh Wonder weet in dit album namelijk op dezelfde manier de melodie te laten overheersen op de gitaren, zonder dat de muziek ook maar iets in passie moet opofferen. De zanger zingt zeer helder en doet ook niets onder voor de gemiddelde Europese powermetal zanger.
Gitaren worden wat naar de achtergrond gedrukt door het toetsenspel, maar daar waar de gitaren naar voren komen, zijn ze heerlijke melodisch en snel.
Bas en drum lijken helemaal op te gaan in de melodie en komen bij het meeste spel ook niet naar de voorgrond.
Echter nu mag er wel gezegd worden dat er bij het wat zwaardere “The Angelmaker” iets minder melodie in het spel is, waardoor de drum en de bas ook meer op de voorgrond treden.
Opvallend hier is het toch melodische spel van de bassist.
Als je de tracklist van het album ziet, zou je teleurgesteld kunnen raken. Daar er maar 7 nummers op de plaat staan en het wel wordt verkocht als zijnde een volledig album.
Echter is het laatste nummer “The Great Escape” een meer dan 35 minuten durend epos, gebaseerd op het boek Aniara van “Harry Martinson.
De rest van het album levert ook weinig in in diversie.
Het album lijkt direct te openen midden in een nummer. Geen intro of opbouw, maar gelijk klappende gitaren. “Wiseman” is eigenlijk een rechttoe rechtaan prognummer zoals je er zo velen hebt gehoord.
“Alley Cat” is het eerste nummer waar de emotie van de zang los begint te komen.
Hier hoor je dat zijn stem eigenlijk een hele droevige ondertoon heeft. Het nummer zelf is iets sneller opgebouwd dan de rest van het album.
Toch is dit hun officiële single. Er is hier zelfs een videoclip van opgenomen.
“Angelmaker” is een wat steviger nummer waar ook wat meer heavy metal elementen in terug te vinden zijn. Ook de bas en de drum zijn hierdoor een stuk prominenter aanwezig.
Tevens laat dit nummer in de vocale diversie ook erg goed zien waartoe Tommy allemaal in staat is.
“King of Whitewater” is het nummer waarbij de referenties naar Winterhearts Guild het sterkst zijn. Een korte melodische piano intro, slaat over in een melodische gitaarrif waar de snelheid ook steeds van omhoog gaat.
Het nummer zelf had eigenlijk perfect op bovengenoemd album kunnen staan.
Ook hier voegt de droeverige emotie iets toe aan het nummer.
“Long way home” is eigenlijk een veel te poppy ballad voor een metalband.
De kracht van dit nummer ligt zich in een nog sterkere nadruk op het toetsenspel.
Drum, gitaar en bas zijn er alleen maar voor de stevigere stukken en om de emotie wat meer te versterken.
Nadruk ligt op de trage zang en het melodische piano-spel.
“Move on through” is eigenlijk een te standaard powermetal nummer. Voor deze diverse band is dit nummer samen met het openingsnummer toch het minste van dit zeer verrassende album.
Als laatste is er het gigantische eerder genoemde epos “The Great Escape”.
Dit nummer is duidelijk in verschillende delen verdeelt en elk deel zet een muzikant volledig op de voorgrond.
Gevolg is dat dit album zeer zeker niet ééntonig te noemen is.
Tevens mag er gezegd worden dat de productie van dit album heel scherp is.
Elk instrument is individueel zeer goed te horen.
Conclusie:
Een zeer geslaagd album om aan te schaffen als je van powermetal of zeer melodische progmetal houd.
Het wordt geclassificeerd als een progressief album, echter denk ik dat deze bij menig progliefhebber toch te zacht in de oren aan komt.
Ideaal om lekker bij weg te zwijmelen op zoek naar warmte en melodie in de komende koude winter.
Tracklist:
- Wiseman
- Alley Cat
- The Angelmaker
- King of Whitewater
- Long Way Home
- Move on Through
- The Great Escape
Links: